top of page

ik

Na het werken in de vormingssector, heb ik me toegelegd op het maken van eigen creaties om zo vanuit mijn eigen zijn een dimensie in deze wereld toe te voegen.

Ik volgde 4 jaar lang een opleiding tot mandenvlechtster bij Anne Hermans (1992-1995).
Nadien trok ik naar de academie 'SLAC' te Leuven, waar ik in de afdeling keramiek een zesjarige opleiding tot keramiste heb genoten (1996-2003).
Vervolgens leidde het volgen van het 'vakoverschrijdend atelier' (2006-2009) me naar onverwachte horizonten. In groep; als beeldhouwer of schilder, als fotograaf of keramist … we dialogeerden met mekaar vanuit andere invalshoeken. We zochten naar diepgang en emotie, we vonden nieuwe uitdrukkingsmogelijkheden, tastten onze grenzen af en dit leidde na 4 jaar tot de tentoonstelling 'MiX', waarbij mijn invulling een kortfilm en een installatie in wilg betrof.


Nieuwe wegen, nieuwe uitdagingen: in september 2008 startten twee andere vrouwen en ik de vzw 3-POOT. Dit was een initiatief om via creatieve middelen het maatschappelijk welzijn te bevorderen. Konkreet begeleidde ik er workshops waarbij 8-12jarigen tot ontmoeting kwamen met senioren en vice versa. Via creatieve middelen, met klei of verf of vilt … werd gezocht naar hoe het vroeger was, wat er vandaag de dag veranderd is en hoe wij dit alles beleven.
Beelden in mijn hoofd: het zorgde ervoor dat ik in september 2009 met de opleiding 'digitale kunst' gestart ben. Het is het bewandelen van andere media waaruit weer nieuwe inzichten ontstaan. Een zoekproces om digitale beelden en aarde bij mekaar te brengen. Meer zelfs, om het keramische object te ontrukken uit het gekend

Na een jaartje allerlei keramische workshops te volgen bij Netty Janssens (plaattechniek en vormgeving) en bij Anima Roos en Thèrèse Lebrun (papierporselein)ben ik (2013-2014)opnieuw naar de academie 'SLAC' getrokken om het keramische alweer vanuit een andere invalshoek te benaderen : nl. 'textiele kunsten'.

"Alle dingen zijn zodanig verbonden dat ge geen bloem kunt aanraken zonder een ster te storen." (Francis Thompson)

In dit hele proces is opleiding en begeleiding mijn leidraad. Dat doe ik :
omdat ik er in geloof dat men samen verder komt dan alleen.
omdat ik er in geloof dat mensen mekaar op weg helpen.

"Met mijn beide voeten op de grond staan, maar tegelijkertijd dromen in mijn hoofd... Het conform volgen van vastgelegde rites en gewoontes druist in tegen mezelf. Een kriebel in mijn buik bevangt me heel snel als iets of wat me wegtrekt van mijn eigen greep op mijn leven, van mijn eigen-zijn."

Vanuit een sociale bewogenheid, vanuit een kritische opstelling met wat er gaande is rond mij voel ik een noodzaak om weerwoord te geven, en tegelijkertijd tot een harmonieuze rust te komen. Zo ga ik in de klei of met andere materialen wroeten met mijn handen of hoe ook, om contact te krijgen met aardse materie en te voelen. Mijn werken groeien heel intuïtief uit mij, vanuit een buikgevoel. Dit buikgevoel vasthouden en vanuit éénzelfde sfeer en inspiratie bewust verder werken versterkt de organische uitdrukking die ik mijn werken wil meegeven. Het oproepen van een sfeer reikt voor mij verder dan het enkel en alleen maar uitvoeren van een techniek. Elk werk maak ik in eenheid met mezelf, heb ik doorvoeld, door mijn vezels laten gaan en is in verwondering en mijmering opgebouwd. Elk werk bevat een stukje van mijn ziel. Wat ik vorm, voel ik vanbinnen. Ik ga voor spontaniteit, heel natuurlijk, geen gekunstel en ook vanuit een diep respect en verbondenheid voor de natuur.

Mijn werken vertellen een verhaal,
Een verhaal zonder woorden
Het geeft jou de gelegenheid
om ook jouw verhaal vorm te geven
Te verduidelijken en te plaatsen
Het niet los te laten
Maar mee gestalte te geven!

bottom of page